Thuisreis

Half vier gaat de wekker. We springen uit bed (NOT!) en gaan alles inpakken, tandjes poetsen, niets vergeten. Terwijl we net nog niet aangekleed zijn klopt de aardige meneer op de deur: het is tien voor vier en de taxi is er. We voelen ons verplicht om ons even te haasten en net vier uur zitten we in een keurige Prius, alle koffers en tassen zijn aan boord. Het is donker en rustig buiten, onze chauffeur is stil en kundig maar neemt een geheel andere route dan we verwachten. Met Google Maps zien we echter dat alles goed komt. Peter heeft cash geregeld om de chauffeur te betalen. 

Bij het vliegveld is het altijd even hectisch met af en aan rijdende auto's, fluitende politie en je weet wel. Wij pakken de rugzakken, pet, koffers, betalen en hup: naar binnen en zoeken naar het juiste incheck-loket. Peter wil controleren of de vluchten op tijd gaan en schiet in een beheerste paniek. Shit!. Poep! Scheiße! Telefoon in taxi laten liggen!! met al mijn pasjes, rijbewijs en identiteitskaart!

Gelukkig is Odile klaarwakker, neemt haar telefoon en belt mijn Georgische nummer. De keurige chauffeur neemt gelukkig op en is 30 min later terug op de plek waar hij ons eerder afzette. Dat waren echter wel een paar lastige minuten. 

We hebben nog even tijd om te shoppen. Daarna op tijd in het vliegtuig, en op tijd vliegen we weg.

Bijna vijf uur later landen we in een zonnig Nederland, wandelen naar de belt en nog geen uur later zitten we in een schone trein terug naar huis. Een beetje onwerkelijk snel. 

Op het station in Duiven staat ons autootje te wachten en al snel zijn we thuis, ons schone nette huis. In onze betegelde, aangelegde en schaduwrijke tuin. En gaan beginnen met het verwerken van alle ervaringen en indrukken. Het was een mooie reis, een heerlijke kennismaking met Georgië, een land dat onze aandacht verdient. (Onze aandacht, dus ook die van u, beste lezer! Tip van de week is: ga eens op vakantie naar Georgië #SpendYourSummerInGeorgia)