Rondje Tbilisi

Gisteren was voor ons beide een intensieve dag met reizen en dineren en omschakelen.

Vandaag, zondag 16 juni, wordt een aangename warme wandeldag. We lopen langs een aantal highlights in de veelzijdige hoofdstad van het land. En om te beginnen gaan we lekker luxe ontbijten met goede koffie en belegde broodjes. Daarna wandelen we bergop richting het dalstation van de funicular ofwel het treintje bergop naar het Mtatsminda park. Tbilisi ligt aan de rivier Koera en daardoor in een dal tussen twee bergketens. Het treintje rijdt aan de noordkant van de stad binnen naar een hoogte van zo'n 710 meter. Bovenaan heb je een prachtig uitzicht over de stad. Ook staan er in het park een divers aantal attracties voor ouders met kinderen. Wij gaan echter weer naar beneden.

De wandeling gaat langs het regeringsgebouw, waar later in de week nog een paar relletjes zullen plaatsvinden, langs en onder de Rustaveli Avenue waar een groot aantal grote merken hun show-winkels hebben, tot aan de rivier Koera waar we bij de Saarbrückenbrug koffie drinken in het Book Corner cafè, met voor ons een voortdurende rommelmarkt van hebbedingetjes en boeken. Voordat rust roest klimmen we in de benen en via kleine achterafsteegjes met kiezels als klinkers komen we bij de achter ingang van de Samebakathedraal waar net een Georgiaanse mis gaande is. We durven geen foto’s te maken tussen al deze vrome kerkgangers. 

Dit imposante bouwwerk is de Kathedraal van de heilige Drievuldigheid van Tbilisi. Het is de zetel van de Katholikos-Patriarch van Geheel Georgië. De kathedraal werd gebouwd tussen 1995 en 2004, is het grootste religieuze gebouw in Georgië, in de Zuidelijke Kaukasus en de op drie na hoogste orthodoxe kerk in de wereld.

Weer buiten in het zonlicht wandelen we langs het presidentieel paleis, door het Reki park naar en over de Bridge of Peace. Deze moderne brug kijkt aan de noordkant naar het moderne concertgebouw en aan de zuidkant naar het oude Tbilisi met haar huisjes met balkonnetjes en de zwavelbaden. Op de brug begint het toerisme in de vorm van meisjes in jurkjes en selfiesticks maar ook in de vorm van tientallen studenten die boottochtjes willen verkopen. 

In het oude centrum zitten we op een terrasje en gaan lunchen. Het is al 15:00. Tijd voor een douche en korte siësta nadat we vriend Vaktang (spreek uit "vato") (mr Chacha) hebben bezocht. Als we daarna onze route voor de komende dagen grofweg hebben bepaald is het tijd voor een bescheiden diner op de stoep voor een klein leuk restaurantje, met live muziek en diverse hapjes. Langzaam wordt het iets koeler en worden wij iets moeier. Vakantie is leuk.