Sighnaghi naar Telavi

Na het ontbijt op het balkon, met aanmaakkoffie en wittebrood, gaan we op weg. Vandaag willen we ontdekken wat een natuurpark zoals Lagodechi/Lagodekhi voor ons in petto heeft. Het is niet ver rijden dus we nemen eerst nog even een kijkje in Sighnaghi, een dorpje met een enorme lange muur er omheen met diverse uitkijktorens. 

Net buiten het stadje ligt het St Nina klooster van Bodbe, een voorbeeldig gerestaureerd complex waar nog steeds gewerkt wordt. Voor de ingang van de kerk staan een aantal oude dametjes giechelend foto's en selfies te maken. Ik maak er een videootje van zodat ook Odile mee moet doen met de selfies, arm in arm met de ééntandige ouwetjes. 

We zijn nog niet helemaal in het oosten van Georgië aangekomen en denken dat het niet veel zin heeft om nog verder te rijden. Dit heeft te maken met het feit dat het landschap er redelijk vlak is met veel landbouw. Pas in het uiterste oosten ligt het Vasjlovani National Park met zijn aparte klimaat en beestenboel. En in dit park zijn geen wegen, dus moet je echt een track plannen met gids en zo. En dat nog het liefst voor 2 of meer dagen. 

Als we aankomen bij de ingang van het Lagodekhi National Reserve worden we hartelijk ontvangen door tuinmannen en receptiedames. We krijgen alle info die we willen en ook hier blijkt dat de minimale wandelafstand naar de dichtstbijzijnde waterval 10 km bedraagt. Op zich zou dat kunnen maar de lucht is donkergrijs en het heeft geregend dus de weg zal niet gemakkelijk zijn. We zien een film van het park en leren snel dat om een wandeling te maken je wat moet plannen met een gids en meerdere dagen uittrekken. Net als voor het nat. Park. Vasjlovani. Doen we andere keer.

Via de gele wegen rijden we terug naar het westen via de kloosters van Kvareli en Gormi.  Beide zijn indrukwekkend, zeker als je weet hoe oud ze zijn. Maar wel in slechte vervallen staat. Men werkt er wel aan om het voor het toenemend toerisme in orde te krijgen.

Zo langzamerhand wordt het tijd om een bed te zoeken. Via Internet komen we uit in het stadje Telavi, hoofdstad van de regio Kacheti. We boeken een kamer in hotel Family Oasis met zwembad. Als we eenmaal het huis met hek gevonden hebben, blijkt om te beginnen het zwembad niet veel groter dan een Ingegraven badkuip. Overigens, net als eerdere dagen is dit het moment om weer even te gaan regenen. Het huis, je ziet het er niet aan af, is groot aan de binnenzijde. Met donker gepolijst hout, een enorme hal en een trap die links en rechts met een boog omhoog gaat. Het geheel oogt Russisch, inclusief de dame des huizes.

Deze dame is volgens Odile een schatje. Zij komt aanlopen met een paraplu als Peter in zwembroek naar buiten in de regen richting zwembad schrijdt. Peter plonst. Odile maakt foto. Schatje knuffelt Odile.

Na een biertje met chips op het balkon en de eerste aanzet voor het verhaal van vandaag lopen we bergop naar Cafe Bravo voor het diner. De naam van het restaurant doet het niet vermoeden maar het eten is prima, een heerlijke vleesschotel voor twee. Genoeg voor een dikke buik, gelukkig gaat het bergaf naar bed. Het is weer droog.